I pari që zbuloi rëndësinë e larjes së duarve, ishte mjeku hungareze Semmelweiss, që konstatoi se shkalla e lartë e vdekshmërisë së grave në lindje ishte për shkak të faktit se mjekët që i kishin asistuar ato, shpesh kishin kryer autopsinë në pacientë të vdekur. Toksinat e çliruara nga kufomat kontaminonin duart e mjekëve të cilët shpesh kalonin direkt në kujdesin e nënave pa marrë asnjë masë parandaluese. Semmelweiss eksperimentoi që praktika e thjeshtë e larjes së duarve para çdo ndërhyrjeje luftonte në mënyrë drastike transmetimin e ndotësve dhe ulte ndjeshëm shkallën e vdekshmërisë.